เคยเหนื่อยท้อ จนไม่กล้าเริ่มใหม่ป่ะคะ ? (กระทู้นี้อยากระบายล้วนๆ)

อยากระบายคะไม่มีอะไรมากเลย 55555555เราตกอยู่ใน loop แนวนั้นอะ คือพอเห็นเพื่อนมีแฟนกัน เราดีใจนะ แต่อิจฉานิดๆ แง  แต่ในใจก็อยากมีบ้าง แต่ความรู้สึกเศร้าๆ เหนื่อยๆ เหมือนตอนรักครั้งเก่าๆ ก้จะเข้ามาแทน  แค่รู้สึกว่าจะหาใครสักคนในเวลานี้ วัยอย่างนี้ ที่จะจริงจังด้วยสักคนคือมันยากมากอะคะ วัยนี้มีแต่สนุกไปวันๆ เรารักใครก้อยากจะรักเลยแบบ ไม่ต้องมาเริ่มใหม่หลายรอบ คือเอาจริงๆ มันเหนื่อยตรงตอนเริ่มปรับตัวเข้าหากัน แต่ก้สนุกดีนะช่วงที่ได้ทำความรู้จักกัน แต่อย่าบ่อยดีป่ะคะ55555
ไม่มีใครไม่เหนื่อยใจ แต่เหนื่อยกับที่รอเนี่ยแหละคะ ว่าเมื่อไหร่จะมาา นี่ถ้าเจอจะตบให้หัวทิ่มจริง ๆ ไปอยู่ไหนมา ให้เราโสดกับวาเลนไทน์มา 21 ปี หื้ม ที่มอ.ก้งั้นๆอะ มีแต่คนมีคู่แล้ว ไม่ก้กินกันเอง เรานี่เลยต้องอยู่ในมุม ประมานว่าเจียมตัว อะเอาที่สบายใจเลย -_-
เป็นคนไม่เที่ยวอีก เลยไม่ค่อยได้พบสังคมใหม่ๆ เรียนเสรจกลับหอ กินข้าวออกมา เสรจกลับหอต่อ ด้วยกิจวัตรประจำวันเลยไม่เจอใครสักที เป็นอย่างงี้ก้เหงา แต่จะให้ลุกมาเปลี่ยนตัวเองเป็นเด็กเที่ยวให้เจอแฟนกะเค้าก้คงไม่เอา จริงๆไม่มีก้อยู่ได้นะคะ แต่บางทีเราก้เหงาอยากได้คนที่คอยคุยคอยรับฟังความรู้สึกกันและกันอ่าาา
บางทีก้ลองคุยอื่นบน social ทั้งที่จริงไม่เคยเชื่อรักแท้ในนี้เลย ปรากฎว่าเจอคนที่คุยแล้วอยู่ดีๆก็หายไป บางทีก้คุยๆแล้วก้เปลี่ยนคนแบบนี้นี่แหละที่ทำให้รู้สึกท้อ เบื่อ และเสียดายความรู้สึกดีๆที่มีให้เสียดายเวลาอีก เง้อ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ บางทีแค่รู้สึกว่าโลกไม่ยุติธรรมสักที คนที่เห็นค่าความรักกลับอยู่เป็นโสด ส่วนคนที่รักทิ้งๆขว้างๆ กลับยาวตลอด คิวไม่เคยว่าง เอาหัวโขกพื้นสักสิบครั้งคงจะดี ขอบคุณอีกครั้งคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่